Mesa Verde

Voordat ik begin wil ik jullie bedanken voor alle complimenten die julie me geven maar helaas had papa de vorige 2 geschreven (: (: (:
nu ben ik weer aan de beurt, :)

We reden Monument Valley uit met onze hoofden naar achteren gedraaid. om nog een laatste glimp op te vangen van de three sisters en elephant butte (: daarna veranderde de weg in een levenloze maar prachtige woestijnweg. Onderweg nog even gestopt bij de mexican hat (zie foto), al gauw kwamen we aan bij de bergen en voordat we het wisten waren we er en konden we MESA VERDE in.

Mesa Verde is nog steeds indianengebied. Vroeger leefden er indianen (duhhh) maar wel op een speciale manier. Ze zochten een groot gat in een berg op als een soort afdak en daaronder begonnen ze te bouwen in de hoogte en onder de grond. Ze maakten huisjes van takken en besmeurden ze met een soort cement. Dat cement werd hard en dan had je een huisje. Daar bovenop weer een huisje enz. enz. Later zijn ze zelf weggegaan. Jaren later zijn ze gevonden door cowboys. En nu is het een werelderfgoed (wie heeft dat woord nou weer bedacht?) benoemd door UNESCO. Nu kun je daar in; nou dat hebben we dus gedaan! We zijn naar beneden gelopen (helaas moesten we ook weer omhoog) daar hebben we even staan kijken en toen zagen we dat je in een gat kon klimmen. Dus toen de ladder vrij was klommen lars en ik erin. Natuurlijk eerst even een foto en daarna kwamen ook papa en mama naar beneden. Het was een rond kamertje voor kampvuurtjes met een opening voor de rook. Heel schattig was het. Daarna gingen papa en mama snel naar boven Lars en ik bleven nog even want een man ging er voor ons uit. Die meneer was niet de dunste, (daar ging ons licht) en boven aan de ladder zei hij tegen papa en mama die op Lars en mij aan het wachten waren: "they should make bigger entrances for fat people ... but I think there were no fat Hopi-indians."
Toen we weer omhoog kwamen zijn we gegaan en hebben KILOMETERS gewandeld. En wat nou zo raar is:
ik heb 3 en een half uur over de grand canyon gewandeld in monument valley door de hete zon gelopen en in mesa verde kilometers gewandeld en mijn benen zijn nog steeds WIT, gewoon WIT! :(
Nu zijn we in Moab (200 km verderop) en hebben al veel souvernirs binnen. Leuke oorbellen enzo! (:
wordt vervolgd

-xox- Judith, Lars, Mark en Jacqueline