Phoenix (plus Page en Sedona)

Omdat ik al een tijdje niet geschreven heb, schrijf ik een soort mix stukje achtig geval, ding uhm een beetje zoals de bevolking in Page zeg maar... gemixt dus.

Page:
Een van ons was niet heel blij om naar de Antelope Canyon te gaan. Eerst zouden we namelijk naar Las Vegas gaan maar dat had papa na mijn SUPERGEWELDIGE EXTREEM GOEDE idee om naar de Antelope Canyon te gaan meteen omgeboekt. Nog steeds was er veel twijfel... `kunnen we er wel in?``ik zou toch liever naar Las Vegas gaan``weet je waar het niet regent? Las Vegas` wat een hoopvolle familie heb ik toch. :‘D maar we konden erin, als een van de laatste groepen. Eerst drie steile ladders naar beneden wat bij niet iedereen heel soepel ging. Ik kan nog niet eens van een schommel af springen zonder te vallen dus dit was wel een leuk experiment. En toen waren we eindelijk beneden. Overal waar je keek zag je een Windows Screensaver. Ik vind het wel leuk om te zeggen dat het eruit ziet alsof rode rotsen met een kaasschaaf uit zijn geschaafd, en dat ziet er dan ook nog heel mooi uit. Een van de hoogtepunten was het zeker (wat toch wel vrij ironisch is als je je bedenkt dat het onder de grond is). Voor mij was het `t ultieme hoogtepunt want ik had me hier op verheugd en de plaatjes gezien vantevoren. Dus hierbij wil ik nogmaals credit nemen omdat de Antelope Canyon mijn idee was (dat ik natuurlijk weer van iemand anders had gejat maar goed, daar let niemand op.. ;)

Sedona:
Toen papa de naam zei, sprong er meteen een plaatje van tante Sidonia door mijn hoofd. En ik durf te wedden dat ik daar niet de enige in ben. In Sedona hadden we een heel chill huisje en we hebben voor het eerst ook goed gebruik gemaakt van het zwembad. Behalve Lars dan, hij viel in het huisje meteen in slaap. In de avond hebben we gegeten bij een Italiaan en de bliksem had zoals de jeugd hier zegt `no chill` we zagen de flitsen, maar de donder had er geen zin in. De dag erop zijn we weer gaan zwemmen en ja... zijn we inderdaad niet zo actief geweest. Ons excuus: het was rond de 40 graden. Mama en ik zijn overigens nog wel in het centrum geweest om te shoppen en taart te eten. Het centrum heeft veel spirituele dingen en op ongeveer de helft van de winkelraampjes staat een bordje met Psychic Reader erop. Dus als je dan even naar binnen kijkt zonder iets te kopen dan staan ze al bij de deur met een enge poppenlach ‚‘come in, come in‘ en wat doe je dan? Eng terug lachen en neen schudden en doen alsof je geen Engels spreekt. Begrijp me niet verkeerd het zijn aardige mensen maar als ze zo psychic zijn kunnen ze dan niet zien dat je totaal geen interesse hebt in hun winkel of een reading? Het is ons opgevallen dat Sedona een gezond stadje is en ook heel sportief. Veel hikers en natural food restaurants.

Phoenix:
We moesten snel naar Phoenix want ik wilde mijn programma weer zien: pretty little liars. En dit was de grote finale. Het einde van dit verhaal, we zouden alles weten, al onze vragen zouden worden beantwoorrd. Ik was dus de hele dag heel excited. We kwamen ruim op tijd aan in ons hotel en hadden nog tijd voor... jawel, het jaarlijkse familie Heller vakantie uitje, EEN OUTLETTTTT! Dus dat zijn we gaan doen. Shoppen. Hahahah, en toen waren we op tijd terug voor de finale. Over de finale valt niks meer te zeggen dan teleurstelling. Helaas was het uiteindelijk erg voorpelbaar allemaal :-(.